Multatuli, Saïdjah en Adinda: Lesidee

In het zeventiende hoofdstuk van Max Havelaar, het absolute hoogtepunt van onze historische literatuur, vertelt Multatuli het ontroerende liefdesverhaal van een Javaans meisje en een Javaanse jongen, de kinderen van twee arme boeren. Maar hun liefde en hun leven, en dat van hun familieleden, worden totaal verwoest door de Nederlandse bezetters en de rijke Indische vorsten.

Het verhaal van Saïdjah en Adinda staat symbool voor de onderdrukking van het Indische volk. Eduard Douwes Dekker schreef Max Havelaar in 1859 onder de naam Multatuli, nadat hij achttien jaar in Indië had gewoond en gewerkt voor de Nederlandse overheid.

De spelling en het taalgebruik van dit verhaal werden gemoderniseerd in de hoop dat het daardoor toegankelijker wordt voor jongeren. Daarbij blijft de woordverklaring natuurlijk onmisbaar. Vooral de Indische en Maleise woorden, die in de tekst cursief gedrukt staan, moeten de leerlingen tijdens hun lectuur opzoeken in een alfabetische lijst.